19-09: Geumho

We zijn het er over eens dat vandaag de leukste fietsdag was tot nu toe. We fietsen in een vallei en af en toe steken we een bergje over naar een andere vallei. Omdat het maandag is zien we meer leven in de brouwerij.
Mensen zijn aan het werk of gaan naar het werk. Wat opvalt is dat vooral de oudjes het straatbeeld bepalen.
De wegen waarop wij fietsen worden smaller en de omgeving landelijker. Het blijft genieten van het prachtige landschap.

Het is vandaag wisselend bewolkt maar er valt geen regen. Wel waait het stevig maar in de rug.
Mede hierdoor fietsen we rond een uur of een Geumho binnen.

We komen aan bij een hotel, Franke gaat even kijken op de slaapkamer. We hebben nl in een andere reislog gelezen over een van de hotels hier. Ja hoor, dit is het hotel met ronde bedden van 1.20 doorsnede....dat wordt het niet.
We zoeken verder, bij de volgende komt Franke naar buiten met het bericht dat de eigenaar hem niet begrijpt. Ik ga met de vertaalapp in de hand een poging doen. Met handen, voeten en de app lukt het om de kamer te zien en de prijs scherp te krijgen, we overnachten hier. De man is onder de indruk van onze fietsen en helpt de bagage naar boven te brengen. Eenmaal boven krijgen we een nog mooiere en grotere kamer toegewezen.

Omdat we er al op tijd zijn gaan we op de fiets rond toeren. Allereerst een broodje met Americanocoffee bij Paris Bakery, t smaakt goed. We fietsen nog wat rond, er komt een trein aan jee zeg een vrouwenstem schalt over straat, je schrikt ervan. En met 2 man sterk voorzien van fluit en vlag zorgen ze er mede voor dat iedereen stopt.
Op zoek naar een bank, die is er...helaas alleen voor locals. In de volgende stad  Daegu is een geschikte bank. Onderweg er naar toe is van alles te zien, veel bedrijvigheid.
Na het pinnen lopen we over de markt, wij kijken onze ogen weer uit. Uiteindelijk zwichten we voor iets lekkers, een gefrituurde deeghap, met groente, pit en kaas op chops, hhmmmm.

We treffen op de hoek van de straat, kaartende en drinkende mannen, de een schreeuwt nog harder dan de ander. Fijn dat ik een foto mag maken, het beeld is gewoon grappig.

Vanavond rond negen uur in het hotel worden we wederom opgeschrikt door een aardschok. Je weet echt niet wat je meemaakt. Het begint met een soort gebulder in de verte en daarna zit je te schudden, rammelende deuren en hoor je wat gekraak. Al met al duurt het niet langer dan tien seconden. Of zijn het de Noord Koreanen......

Morgen weer verder☺