28-7; herstellen

Inmiddels zijn we vier weken na de operatie, een terugblik:

Op 12 juli heb ik telefonisch contact gehad met de arts. Alle vragen kunnen stellen, heel geduldig legt hij alles uit. De meest brandende vraag “hoe weet je nu of alle kwaadaardige cellen van mijn buikvlies zijn en er geen chemo nodig is” heeft hij goed uit kunnen leggen. De cellen zijn microscopisch verwijderd, vervolgens hebben ze ook biopten van het buikvlies genomen en onderzocht, dit is schoon bevonden. Zo waren er nog een heleboel meer vragen die ons hebben geholpen het te bevatten. De opluchting is er, en dat is een goede en positieve emotie.

De eerste twee weken stonden volledig in het teken van fysiek herstellen. Volop medicijngebruik hielp om geen pijn te hebben. Het slapen ging moeizaam,  gebroken nachten als gevolg. Alle creatieve kadootjes hebben zeker geholpen de tijd te doden. Bezoek ook, alhoewel dat een  zeer selectief klein maar fijn kringetje was. Alles kostte namelijk energie  en daar had ik niet veel van. Dat kleine kringetje zorgden er samen met Franke voor dat het hier schoon en fijn bleef.

Vanaf de derde week ging het fysiek beter, kon ik weer rechtop staan,(trap)lopen beter ging, beter om kon gaan met de beperkingen, het medicijngebruik wat afgebouwd en wat visite kon ontvangen. Toch waren er nog wat klachten die vragen opriepen en heb nog even contact gehad met een verpleegkundige van het AMC. Mijn lijf voelt namelijk anders, na het eten voel ik het voedsel gaan in mijn darmen, er is nog bloedverlies met plassen en rond mijn navel is het gevoelig. Alles hoort erbij, en heeft tijd nodig. Ook een afspraak gekregen voor nacontrole op 16 augustus in het AM C bij Dokter  van Lonkhuijzen.

Het oefenen met lopen hebben we opgepakt, iedere dag een groter blokje, want er was een doel! Op 22 juli wandelen naar Jennifer, omdat de Denice terug was uit Engeland en ik haar graag weer wilde zien. Dat is gelukt J (tempo van een slak, en spierpijn pffff).

Nu loop ik steeds beter en verder dat is erg prettig. Vandaag hebben we een stukje gefietst, rechtop zitten, over zoveel mogelijk asfalt, blij! Dat geeft weer meer bewegingsvrijheid. Mijn wereld wordt weer iets groter dat is fijn, ik kan weer iets meer tot me nemen. Voor nu is de uitdaging doseren, ik ben vrij snel moe, en zit zeker nog niet voldoende in mijn energie. Fysiek maak ik stappen, mentaal ook wel helaas allemaal niet in het tempo dat ik voor ogen had. De komende week schijnt de zon weer meer, ik ga zoveel mogelijk naar buiten, lopen of een stuk fietsen, energie opdoen. Mijn rugzak moet weer geladen worden.

Ook richting mijn werk ziet het er nu natuurlijk anders uit, op 14 augustus naar de bedrijfsarts, dan bespreken we hoe en wat verder. Onze vakantieplannen hebben we anders ingevuld ipv vier weken vakantie nemen we er nu twee, we blijven in Nederland en streven ernaar te gaan fietsen. Dat is waar we beiden blij van worden.  In oktober nog een weekje naar de zon, daar kunnen we nu al van genieten.